Jeugd, jeugdigheid, eeuwige jeugd, jeugdige schoonheid… deze begrippen vertolken een verlangen dat vandaag intens en breed gedragen is. Sociale media, publiciteit, marketing en mode zijn in de ban van jonge mensen als een frisse inspiratiebron en als aantrekkelijke doelgroep. Deze hedendaagse 'youthquake' vormt een dankbaar uitgangspunt voor de uitdagende dubbeltentoonstelling die CCHA/cultuurcentrum Hasselt en Modemuseum Hasselt op touw zetten.

In forever YOUNG forever onderzoeken we de verbeelding van kind, jeugd en jeugdigheid op het raakvlak van mode en fotografie. Dit zijn niet toevallig twee media waar we een beeld van onszelf tonen. Dit jeugdige 'imago' vormt niet alleen de basis van beide expo’s, maar geeft tegelijk aanleiding tot een verkenning van allerhande socio-culturele constructies en connotaties van jeugd en jeugdigheid in heden en verleden. Thema’s die aan bod komen zijn onder meer identiteit, gender, jeugdcultuur als inspiratiebron en eeuwige jeugd.

YOUNG forever - CCHA
Het is een overduidelijke vanzelfsprekendheid: hyperverbonden, hypergemediatiseerd, hyperbezorgd over zichzelf en zijn uiterlijk, onze tijd lijkt zich hoe langer hoe dorstiger te tonen naar, ja zelfs dronken te zijn van, jeugd en schoonheid. Of eerder van verleidelijke iconen en een illusoire eeuwigheid. De sociale media, de publiciteit en de marketing, de missverkiezingen en de dictaten van de mode, de canons en de standaarden die opgelegd worden door een overheersende esthetiek - of door zijn tegendeel… Heel jong, te jong misschien, wordt het individu aangezet om zich een plaats te verwerven in de schijn, nog voor zich vragen te stellen over het zijn. Het kind spiegelt zich aan de volwassene, zodanig zelfs tot het hem breekt; de volwassene gelooft dat hij zich terugvindt in het kind, zodanig zelfs tot hij er vaak strandt. Het kan gebeuren dat 'les extrêmes se touchent' zoals ze dat in het Frans zeggen, dat ze samenkomen om elkaar op te heffen.

Hyperseksualisering en ontseksualisering. Hyperverleiding en anti-verleiding. Verscherpte bevestiging of ontkenning van elke eigenheid. Overbeschermd links, misbruikt rechts, onbegrepen hier, ondermijnd elders, is het kind nog de bewaarder van de wereldse normen of is hij de beschamende ontvanger geworden van zijn mislukkingen, van zijn onmacht, van zijn onuitgesproken driften? Van schandalen tot valse schaamtes, van moorden tot galopperende hypocrisie, kunnen onze maatschappijen zich nog richten tot die overgangsfase die er geen meer is, tot dat ideaal dat misschien verdwenen is? Die 'onuitgesproken staat van adolescentie' die Philippe Azoury (in Les Inrockuptibles, over de films van Harmony Korine) nauwkeurig situeerde: "nooit ver van de fout, steeds twee vingers verwijderd van het sublieme"...

In deze schijnbare verwarring, worden seksuele identiteiten wazig, de toestanden van het lichaam, de getuigenis van de huiden of de leeftijd van onze wervels worden hypothesen, mogelijkheden. De tentoonstelling YOUNG forever in CCHA toont hoe fotografie, video, maar ook installaties of schilderkunst gefascineerd lijken door de definitie, of het verlies van de draad, van die oh zo wezenlijke overgangsperiode, die gevierd wordt door de enen en beschimpt door de anderen. De beelden gaan voorbij, zo snel; ze verjongen ons steeds gemakkelijker, liegen zoals ze ademen, maar sterven en lossen op, ook versneld.

Of het nu doorheen de verheerlijking en een poëtische lofzang van de schoonheid is (Jacqueline Roberts), de intieme en familiale kroniek (zoals bij Thomas Chable of Jody Steyls), de uitdrukkelijke en overdreven enscenering (zoals bij Alain Delorme of Frieke Janssens), het portret in een omgeving (Annie van Gemert), de op het terrein gevoerde enquête en de confrontatie (James Mollison), de parabool of de metafoor (Youri Dirkx) of het auteurswerk (Soraya Hocine, Zaza Bertrand), elke benadering houdt het YOUNG forever-syndroom een andere spiegel voor; geen enkele slaagt erin het te vatten, maar allen dragen ze ertoe bij. Uiteindelijk is er het eeuwige tienermeisje, van een schandalige onvolwassenheid, van een intieme kwetsbaarheid, maar van een ondoorgrondelijke verleiding, het is inderdaad het beeld zelf.

Met werk van Charlotte Beaudry (B), Zaza Bertrand (B), Thomas Chable (B), Joseph Charroy (F/B), Alain Delorme (F), Isabelle Detournay (B), Youri Dirkx (B), Soraya Hocine (F), Frieke Janssens (B), Lionel Jusseret (B), Alain Laboile (F), James Mollison (Ken-GB), Antony Neuckens (B), Jacqueline Roberts (Esp-F), Olivier Smolders (B), Jody Steyls (B), Bénédicte Vanderreit (B), Annie Van Gemert (Nl), Thibaud Yevnine (F) is YOUNG forever een uitdagende verkenning van het beeld dat de maatschappij maakt of wil maken van kinderen en jongeren, of, anders, van de rol die kinderen en jongeren in een bepaalde tijd door die maatschappij toebedeeld krijgen, of voor zichzelf verwerven.

een impressie (foto's: Jacky Lecouturier)
 

Curator Emmanuel d'Autreppe (°1971, Binche) werkt voornamelijk in Luik. Docent aan de Ecole supérieure des Arts Saint-Luc. Redacteur en coördinator voor het Franstalige deel van het socioprofessionele onderzoek rond de fotografie van de stichting SMart.be (2011-2013). Adjunct-hoofdredacteur van View Photography Magazine (2005-2010). Verantwoordelijk, samen met Olivier Cornil, van L'image sans nom, een bijzondere plek voor boeken en fotografie in Luik. Staat sinds 2000 met Guy Jungblut aan het hoofd van de fotografiecollecties van Yellow Now-edities. Curator van tentoonstellingen, schrijver van artikels over fotografie, soms over kunst, over documentaire cinema en over de relatie tussen fotografie en cinema. Lid van het programmacomité van fotografieruimte Contretype (Brussel) en van galerie Juvénal (Huy), van het organisatieteam van de Fotografiebiënnale Condroz (Marchin en omgeving), van de Fotografiebiënnale van Luik en van Wégimont-Culture. In CCHA/cultuurcentrum Hasselt was Emmanuel d’Autreppe eerder al curator van de tentoonstelling Identity as a Trademark in 2016.


forever YOUNG - Modemuseum Hasselt - 10 feb t/m 2 sep 2018
Modemuseum Hasselt boort met de tentoonstelling forever YOUNG een actueel thema aan. Jeugd, identiteit en gender zijn veelbesproken in de hedendaagse samenleving. Ook binnen de modewereld is dit een hot topic, waar het jonge publiek dé referentie wordt. Jeugdige influencers en kinderlijke mini-me’s zijn alomtegenwoordig. Sociale media zoals Instagram spelen hierin een cruciale rol.