Deze titel verwijst naar het essay Een kleine geschiedenis van de fotografie van de Duitse cultuurfilosoof Walter Benjamin, beter bekend als de auteur van Het kunstwerk in het tijdperk van zijn technische reproduceerbaarheid. Zowel fotografie, het technisch gereproduceerde beeld als onze dagdagelijkse omgang met beelden en beeldcultuur komen in deze tentoonstelling aan bod.
Sinds de uitvinding van de fotografie leven we in een andere relatie met de dingen in onze omgeving. We hebben geleerd onze wereld te objectiveren in beelden. Dagelijks consumeren we, via tv, kranten, tijdschriften en reclame, beelden. Die beelden vertellen ons wat er in de wereld gebeurt en hoe we ons een ‘beeld’ kunnen vormen over vroeger of van andere plaatsen. Beelden staan voor het afgebeelde en hoe wij dat waarnemen. Beelden zijn met andere woorden media in de wisselwerking tussen hoe wij waarnemen en wat wij willen zien.
In een samenleving die gedomineerd wordt door het beeld, wordt geletterdheid, niet alleen het kunnen lezen van teksten maar ook het kunnen lezen en analyseren van beelden. Elke kritische vraagstelling omtrent het beeld wordt tevens een kritische uiteenzetting met de media, en de door deze media geproduceerde omgeving: de maatschappij. Men kan met dit thema hele musea vullen, en toch niet alles vertellen of tonen.
Daarom kiezen we voor Een kleine geschiedenis van het beeld. Een geschiedenis onderzocht en vormgegeven door een aantal kunstenaars, die elk vanuit hun werkproces en vanuit de omgang met verschillende beeldmedia ‘iets’ vertellen over het beeld. Daarbij tonen ze evenveel onderlinge overeenkomsten als verschillen in de omgang met beelden. Terzelfdertijd laten ze ons nadenken, over hoe we naar beelden kijken, ze verwerken, ervaren en gebruiken.
met werk van Frederick Bell (GB ), Annick Blavier, Sim Cha Chi (Korea), Axel Claes, Willy De Wachter, Jerry Galle, Hou Chien Cheng (Taiwan), Marco Jacobs, Els Nouwen, Marc Schepers, Simon Schepers & Phil Wauters
