Nog nooit zijn zoveel foto’s (en fotoreeksen) van Kris Dewitte (°1967) tentoon gesteld als in deze expo in CCHA, vooral ook omdat bestaand werk ter gelegenheid van deze expo aangevuld werd met nieuwe foto’s!
Onder de verzameltitel AMAZING WOMEN schuilt werk uit de volgende fotoreeksen: AMAZING WOMEN, OPEN ASIA, KISSING PROJECT en DON’T PIN ME UP.
Kris Dewitte is grafisch ontwerper, fotograaf en is gepassioneerd door film. Als setfotograaf geniet hij bovendien echte wereldfaam! Hij heeft het dEUS-album Following sea gemaakt, portretteerde o.a. Jan Fabre, Jan Decleir en Julien en Matthias Schoenaerts, Veerle Baetens, David Lynch, Francis Ford Coppola, Martin Scorsese, Wong Kar Wai en werkte met Dries Van Noten.
Kris Dewitte vond daarna in de afdeling fotografie gelijkgestemde zielen. Film was dus heel aanwezig in zijn leven maar de fotografie werd bepalend.
De combinatie van de drukke energie op de filmset, en het stille van het bewerken van de beelden bevalt Kris echter uitermate goed: “Door mijn fotografie kan ik beter in groep functioneren en het verplicht me om af en toe naar voor te komen en mijn positie op de set te handhaven. Op een set is het als hooggevoelig persoon niet altijd evident, maar dankzij die karakteristiek kan je ook wel perfect het juiste moment voor de foto bij iemand aanvoelen.”
Het begon op de set van Blueberry Hill van Robbe de Hert, maar sinds dat moment in 1988 stond Kris Dewitte als fotograaf op de set van een indrukwekkende rij films van regisseurs als Tra Anh Hung, Raoul Peck, Ryan Gosling, Fabrice du Welz, Harmony Korine, en zoveel anderen…
Sinds hij uitgenodigd werd voor de tentoonstelling van de 50ste verjaardag van het Internationale Filmfestival van Cannes, met een foto van Steve Buscemi met een camera op het rooftop van het Carlton Hotel, stelde Kris al meer dan 40 keer tentoon over de hele wereld en verschenen er 11 fotoboeken van zijn opnames.
In 2002 was hij, samen met Erwin Olaf, ‘guest of honour photographer’ op het internationale Foto Festival van Knokke-Heist. Hij maakte foto’s van/voor o.a. David Lynch, Clint Eastwood, Leonardo di Caprio, Halle Berry, Maurice Jarre, Ennio Morricone, Akira Kurosawa, Catherine Deneuve en Martin Scorsese. Persoonlijk pakt hij niet graag uit met deze namen. Hij laat liever zijn beelden imponeren, indringende foto’s waarbij je het gevoel krijgt dat je de geportretteerde beter leert kennen door de compositie en belichting.
KISSING PROJECT
Dit was een onderdeel van Dewittes geprezen tentoonstelling in het Suntory Museum in Osaka (2009). Daarna is het project een work-in-progress geworden waar Kris nu al tien jaar aan werkt: mensen deel laten nemen aan de in de titel gesuggereerde intieme ontmoeting. Immers, kussen is een intieme ontmoeting, maar tegelijkertijd ook een emotionele uitwisseling van schoonheid en kwetsbaarheid. Het is uiterst privé en ook iconisch universeel. Zijn eerste kusfoto was van Lisa Marie, de ex van Tim Burton. Ondertussen gaven ook Trixie Whitley, Patricia Arquette, Dita Von Teese, Gabriel Rios, Felix Van Groeningen en Kristian Marr en zoveel anderen vertrouwen aan deze Gentse topfotograaf.
Het is een besloten moment tussen twee mensen, hier toch ver-beeld door de fotograaf, en dus idem dito door de kijker. Maar mogen we daar wel getuige van zijn? Is, precies door die besloten kwetsbaarheid, de ‘plek’ van/voor de kus niet eerder in het schemer, het duister, het verlatene gesitueerd? Is de kus op het open plein exhibitionistisch of precies een daad van volstrekte eerlijkheid? En wat met de kus in besloten tweezaamheid in het halfduister? Uit een door Kris Dewitte in 2008 zelf geschreven tekst blijken toch verrassende scenario’s mogelijk: "… a Polish girl living with ther boyfriend-artist in a beautiful house in Montmartre, Paris, returned to Poland after their kiss, their last kiss, after a relationship of eight years. He called the photo “a kiss is just a kiss even if is a kiss of death."
AMAZING WOMEN
Zo noemt Kris Dewitte ze. Soms zijn ze bekend als Marina Abramović of Agnès Varda of Monica Belluci, soms zijn ze onbekend. Maar altijd - en zeker door de manier waarop Kris Dewitte ze in beeld brengt - zijn ze fascinerend, intrigerend. Eigenlijk zijn het vaak de ogen, de blik van de geportretteerde die centraal staat in zijn foto’s: “De blik van een persoon vertelt hoe die mens is. Het gevoel dat iemands blik geeft als ik het vastleg, is cruciaal voor het al dan niet slagen van een foto. Het gaat over mijn reflectie over die welbepaalde persoon. Dat is één moment en vaak ook één gevoel.”
OPEN ASIA
Kris maakte verschillende zwart-witportretten van bekende Aziatische regisseurs en actrices zoals Ang Lee, Apichatpong Weerasethakul en Bong Joon ho (net nog winnaar van de Gouden Palm in Cannes met Parasite). Hij merkt hierbij op dat naast de gezichten en de locaties er één groot verschil is: het licht. “Dat bepaalt voor een groot deel je fotografie. Je kan exact hetzelfde fotograferen in Azië, maar door het gebruik van het aanwezige licht krijg je toch een totaal ander beeld. Als je denkt aan Azië, denk je vaak aan rode of gele kleuren, maar daar zeiden ze me dat ze eerder aan groen en zwart dachten.” Voor het eerst worden zoveel foto’s uit deze reeks samen gebracht in een tentoonstelling.
DON’T PIN ME UP
Voor het eerst worden de foto’s van de nieuwe reeks Don’t pin me up tentoon gesteld. Een reeks die de fotografische excellence van Kris Dewitte verder exploreert. "Vaak krijg ik te horen dat zowel mijn portretten als mijn projecten iets cinematografisch hebben, alsof het beelden zijn uit een film, daarmee loopt mijn werk ook dooreen, van wat ik doe op een filmset en in mijn vrij werk. Allemaal indringende portretten tussen realiteit en verbeelding. nooit verklarend, een moment die een realiteit kan weergeven maar niet de realiteit. nooit reportage nooit juist één gevoel, de interpretatie is hierbij even belangrijk."
