Migrerende Franco-Flamands

Verbijstering en verrukking, dat is wat de concerten van het Huelgas Ensembles veroorzaken. Verbijstering door de nieuwe klanken van oude muziek. Verrukking door de buitengewone helderheid van de zang.

In Het landschap van de polyfonisten onderzoekt Paul Van Nevel meer dan tweehonderd componisten die gedurende honderdvijftig jaar hun stempel drukten op de stijl van de vijftiende en zestiende-eeuwse vocale polyfonie op het hele Europese continent. In zijn boek stelt Van Nevel dat het Frans-Vlaamse landschap een onuitwisbare emotionele indruk heeft nagelaten op de kinderen die, tussen hun zesde en tiende jaar, verhuisden naar de zangscholen van Cambrai, Douai en Arras. Vaak werden zij zangers en componisten in de muzikale centra van Europa, zoals het Bourgondische Hof, de Habsburgse hoven en de Sixtijnse Kapel.

In deze wonderlijk rustgevende muziek wordt de emotionele band blootgelegd die de Franco-Flamands en dan vooral Josquin des Prez, Antoine Busnois, Johannes Ockeghem en Pierre de Manchicourt hadden met het landschap van hun geboortegrond, ruwweg de vierhoek Brugge, Mons, Saint-Quentin, Boulogne-sur-Mer.

Nagesprek door Paul Van Nevel over de Franco-Flamands
Wat was er precies ‘Vlaams’ aan de Vlaamse polyfonisten? Het culturele leven van de late middeleeuwen en de renaissance laat zich niet in landsgrenzen opsluiten. Wie zich echt in de muziek van die tijd verdiept, ontsnapt niet aan de prominente positie van een gebied dat vandaag voor een groot deel in Frankrijk ligt.

Deze voorstelling maakt deel uit van het project EXODUS.

PROGRAMMA