Claire Croizé

biografie
Voor Claire Croizé is het lichaam een gevoelig instrument dat resoneert met het complexe gevoelsleven van de danser. Claire studeerde af aan P.A.R.T.S. in 2000 en haar werk Donne-moi quelque chose qui ne meure pas (Give me something that doesn't die) werd geprezen door de Franse pers op het P.A.R.T.S@Paris festival. De PACT Zollverein (Essen) nodigde haar uit om de solo Blowing-up (2002) te maken, als onderdeel van het Europese Junge Hunde netwerk. Van 2006 tot 2009 was Claire artist-in-residence bij wpZimmer (Antwerpen), waar ze Affected (2006) maakte op Kindertotenlieders van Gustav Mahler en The Farewell op Song of the Earth (Prix Jardin d'Europe 2009).

Sinds 2009 ontwikkelen Claire en Etienne Guilloteau hun choreografieën in nauwe samenwerking met hedendaagse (Ictus, Alain Franco, Matteo Fargion) en klassieke componisten en ensembles (B'Rock, Oxalys, Goeyvaerts strijktrio, Pluto-ensemble...). Muziek, vooral live muziek, speelt een grote rol in hun werk. Hun gezelschap ECCE, opgericht in 2016, is voor de periode 2017-2023 verbonden aan het Concertgebouw Brugge en wordt ondersteund door de Vlaamse overheid. EVOL (2016) is een stuk voor vier dansers op de poëzie van Rilke en de muziek van Davie Bowie en werd door Theaterfestival en de Vlaamse krant De Morgen geselecteerd als een van de beste danscreaties van 2016. In 2023, op uitnodiging van het ensemble Unusual Symptoms/ Theater Bremen, creëerde Claire Fabula met de experimentele muziekgroep Zwerm en drummer Karen Willems. Datzelfde jaar danste ze Our solo met violiste Aisha Orazbayeva en assisteerde ze regisseur Joris Lacoste bij de creatie van Luciano Berio's A-Ronne, uitgevoerd door het vocaal ensemble HYOID. De creaties van ECCE worden zowel in België als in het buitenland zeer gewaardeerd.  

ec-ce.be/