Dries Segers

Binnen het kader van het Festival van de Controle - en dus ook van het thema - tonen Sine Van Menxel en Dries Segers elk een solo-tentoonstelling. Ondanks een aantal fundamentele verschillen (gender bijvoorbeeld, maar ook zwart/wit tegenover kleur en het figuratieve tegenover abstractie) spreken deze kunstenaars een opvallend vergelijkbare taal. Misschien is deze best te omschrijven als een soort neo-ambacht, het zich toe-eigenen (overmeesteren) van technieken – wat ze benaderen vanuit een totaal verfrissend perspectief.
 

Edgar Allan Poe schreef in 1884 in zijn essay Eureka over de kosmologie dat "ruimte en duur één zijn." Het was één van de vele spinsels die de laatste 200 jaar rond dimensies en hun wiskundige of natuurkundige oorsprong werden neergeschreven. De kennis over het fenomeen ruimtetijd (en daarbij het bestaan van meerdere dimensies) evolueert steeds sneller en wordt moeilijker te vatten en te visualiseren. Niet dat Dries Segers als ultiem doel voor ogen heeft om meerdere dimensies in beeld vast te leggen maar zijn experimenten met licht, ruimt en tijd stoten continue op die mogelijkheid. In een nieuw experiment met kleurfilm krijgen we een schaalverhouding die nooit eerlijker was. What you see is what you get. Gevangen licht zonder herkadreren en schijnbaar gecontroleerde chaos.