Nomad

Sidi Larbi Cherkaoui gold na voorstellingen als Foi en Zero degrees (met Akram Khan) al als de jonge internationale ster van de hedendaagse dans. Maar toen in 2008 Sutra (CCHA, 2010 & 2018) in première ging trad hij definitief toe tot de rangen der grote theatermakers. In 2010 richtte hij Eastman op en volgden voorstellingen als Babel, Play (CCHA, 2015), 4D en Fractus V. Tot 2022 was hij ook artistiek directeur ballet van Opera Ballet Vlaanderen waar hij o.a. Fall (CCHA, 2015), Exhibition en Requiem creëerde. 

Cherkaoui ontwikkelde in 25 jaar tijd een indrukwekkend oeuvre dat op persoonlijke en eigenwijze manier de tradities van de grote culturen onderzoekt en bevraagt. Terugkerende elementen in zijn werk zijn spiritualiteit, het anders-zijn, de zoektocht naar identiteit, religie en de fascinatie voor andere culturen. Zijn handelsmerk is een genereuze, poëtisch-elegante en lyrische dansstijl.

In Nomad - het vierde stuk van Cherkaoui op de Midden-Oosters geïnspireerde muziek van Felix Burton van Basement Jaxx - vult een gigantisch beeld van een woestijn het podium. Een metafoor voor de ultieme vrijheid, maar ook voor de onmogelijkheid om te overleven. 

Nomad toont een mozaïek van levende en levenloze elementen uit de woestijn. We krijgen indrukken van de vloeibaarheid en het aanpassingsvermogen van wezens die gedijen in de meest extreme omstandigheden. We zien het verlangen naar water, veiligheid en vertroosting, dat zowel dierlijke handelingen als de menselijke zoektocht naar spiritualiteit aanstuurt. En bovenal is er die geest van samenhorigheid, van vriendschap en symbiose, de sleutel tot overleving en evolutie in een droge wereld die onoverkomelijk zou zijn zonder de steun van een ander. De dansende nomaden lijken geïsoleerd te zijn in deze omgeving, net zoals de wereld vandaag voor minderheidsgroepen ook een woestijn kan zijn, een gevaarlijke plek om in te verblijven.