Ook tijdens deze editie van Piano day(s) één avond rond het (post)klassieke genre met een nieuwe generatie componisten en pianisten.
Shida Shahabi
De Zweeds-Iraanse Shida Shahabi - met thuisbasis in Stockholm - groeide op tussen ’70-ties Perzische pop, MTV én klassieke muziek. In haar tienerjaren volgden bands als The Cure, Cocteau Twins en My Bloody Valentine, gevolgd door post-rock, ambient en krautrock. Tijdens haar studies speelde ze in verschillende bands met artiesten als Rebekka Karijord (CCHA, 2013 en 2018), nadien legde ze zich toe op solomuziek en scores voor dans, film, theater en installaties.
Najaar 2018 verscheen haar debuut Homes op FatCat/130701, het label dat met enkele releases de blauwdruk legde voor wat zou uitgroeien tot het (post)klassieke genre. De eerste jaren verschenen albums van Max Richter (CCHA, 2013), Hauschka (CCHA, 2011 & 2017), Jóhann Jóhannsson (CCHA 2007, 2010 & 2016) en Dustin O’Halloran (CCHA, 2011); vanaf 2015 volgde een nieuwe golf namen met Resina, Ian William Craig, Clarice Jenssen en net nog Rutger Hoedemaekers.
Homes barst van de intieme, zwijmelende solo-pianostudies met sublieme sfeerzetting, duidelijk geïnspireerd door Erik Satie en warm aanbevolen voor de fans van het pianowerk van Aphex Twin of de melancholie van Goldmund en Dustin O’Halloran. Sinds volgden drie ep’s: The sea at the end of her string (2018), Shifts (2019) en de kortfilm soundtracks Lake on fire (2020) en Alvaret (2021).
Recent vond de artieste onderdak bij hetzelfde management als Jóhann Jóhannsson, A Winged Victory For The Sullen, Hauschka en Dustin O'Halloran. Afgelopen oktober speelde ze in de Elbphilharmonie van Hamburg tijdens het door Max Richter gecureerde Reflektor festival. Momenteel werkt ze aan een nieuw album.
“8/10 A highly accomplished, honest and touching record and a confident debut of a new artist.” futuremusic.com, 23 augustus 2018
Echo Collective
Het Brussels-based ensemble Echo Collective stond de voorbije jaren regelmatig in onze programmering. Tijdens SPOTS 2017 in de oude gevangenis/UHasselt, een jaar later met hun plays Amnesiac van Radiohead, in 2019 met 12 conversations with Thilo Heinzmann, het postume album van Jóhann Jóhannsson. En verder ook herhaaldelijk als ‘de strijkers van’ A Winged Victory For The Sullen, Jóhann Jóhannsson en Joep Beving.
Net verscheen een eerste album met ‘eigen’ muziek: The see within. Een verzameling intens ontroerende, mooie stukken met warme arrangementen die de perfecte soundtrack vormen voor de koude herfst- en winterdagen. Een geslaagde evenwichtsoefening tussen verderzetting en vernieuwing, grootsheid en intimiteit, melancholie en levenslust.
Echo Collective is continu op zoek naar vernieuwing en nieuwe mogelijkheden. Op The see within blijkt dat uit het gebruik van de magnectic resonator piano (MRP). Er bestaan slechts 1 prototype en 1 exemplaar van dit totaal nieuwe ‘instrument’ dat ongeziene mogelijkheden creëert met en voor de vleugelpiano.
De voorbije maanden ging Echo Collective in CCHA als artist in residence voluit aan de slag met ons immersief Soundscape geluidssysteem. Dat resulteerde in september in opnames voor hun nieuwe album bij ons, gevolgd door dit concert in immersive setting.
“7/10 12 conversations is een instrumentale trip waarbij eigentijds klassiek, ambient en ijle elektronica blenden.” Het Belang van Limburg, 5 oktober 2019
Dustin O'Halloran
Dustin O’Halloran (zie ook A Winged Victory For The Sullen met Adam Wiltzie) bracht begin deze eeuw twee soloplaten uit: Piano solos vol. 1 (2004) en Piano solos vol. 2 (2006). Serene en melancholische muziek met referenties naar Frédéric Chopin, Erik Satie en Claude Debussy die ook op de soundtrack van Sofia Coppola’s Marie Antoinette belandde, en zo voor het eerste een ruimer publiek bereikte. Vorleben (2010) - een live opname van een concert in Berlijn - en Lumière (op FatCat/130701, zie hierboven) volgden.
In februari 2011, daags na het verschijnen van Lumière, speelde Dustin O’Halloran voor het eerst in België op de allereerste editie van Piano_anders, de voorloper van ons festival Piano day(s). Nog op de affiche die avond? Nils Frahm en Hauschka! Sindsdien verschenen 5 albums van A Winged Victory For The Sullen en heel wat soundtracks voor films en series, mét nominaties voor de Oscars, de Golden Globes en de BAFTA.
Een nieuw solo album bleef lang uit, tot nu: eerder dit jaar verscheen Silfúr - opgenomen in IJsland - bij Deutsche Grammophon, het legendarische label voor klassieke muziek dat de voorbije jaren sterk inzette op het (post)klassieke genre: van Max Richter over Joep Beving tot Jóhann Jóhannsson.
Goed 10 jaar na dat eerste Belgische concert, en na enkele passages sindsdien met A Winged Victory For The Sullen, komt Dustin O’Halloran opnieuw - en exclusief - naar CCHA om zijn nieuwe album voor te stellen, mét de strijkers van Echo Collective.
"**** Bijna een uur lang bij de strot grijpende, prachtige stukken, die weliswaar minimaal zijn maar met een maximaal effect." subjectivisten.nl, 17 augustus 2021
Dit belooft een al even mooie triple bill te worden als toen, tijdens de eerste Piano_anders!
